Pasto(2)

29 december 2011 - Pasto, Colombia

Lieve mensen,

Vandaag was een hele bijzondere dag. Bij het ontbijt kregen we een telefoontje van het ICBF dat Sandra haar dossier gevonden was en dat we welkom waren om het te kopiëren. Dus vanochtend naar het hoofdkantoor van het ICBF (Colombiaanse kinderbescherming) in Pasto gegaan. Eerst moesten er wat formaliteiten geregeld worden: paspoorten controle/kopieren paspoort, formele toestemming formulier. Toen dat eenmaal gedaan was moest ik (JP) met een medewerkster van het ICBF mee naar de kopieerruimte. Bij het ICBF bleek dat ze het wel heel bijzonder vonden dat Nederlandse mensen langs kwamen, verschillende functionarissen kwamen even kijken, ik moest bij het kopieren blijven; daar in de ruimte raakte ik aan de praat met de psychologe die zich Sandra haar situatie nog goed kon herinneren, destijds 10, 11 jaar geleden maakte dat diepe indruk op haar. Ze nam afscheid van ons door te melden "Gracias a Dios dat Sandra in NL een toekomst heeft en het nu goed gaat met haar en dat ze naar school kan, que Dios te bendiga" vrij vertaald dat God je beschermt op je pad. Daarna gingen we naar het hotel om even vluchtig het dossier door te nemen. Tot onze verwondering kwam hier nieuwe informatie naar voren die eigenlijk de hoofdreden geweest is tot het starten van de adoptieprocedure door het ICBF. We zijn altijd wel globaal op de hoogte geweest van de reden maar met de nieuwe informatie geeft dat weer een heel ander beeld. We zijn echt heel blij dat we het dossier konden kopieren, veel nieuwe informatie: bv namen broers, zussen, leeftijden, geschiedenis van het adoptieproces voordat we haar kregen etc. Door het ICBF werd ons ernstig afgeraden om naar de biologische moeder te gaan of de pleegmoeder waar Sandra een paar maanden liefdevol is opgevangen. De reden is dat ze in een woonwijk wonen waar je als NL toerist je liever niet wilt bewegen, ivm de veiligheid. Dit hebben we natuurlijk gerespecteerd. Sandra had daarbij ook niet de ultieme wens om haar familie te zien, het ging ons meer om informatie.

Voor de kinderen was het een super dag, mooi weer, ik schat ongeveer 23 graden, zon, en het was de dag van het waterfeest in Pasto; binnenkort start hier (4-6 januari) het jaarlijkse Carnaval de Negros y Blancos, in aanloop naar dit carnaval werd vandaag, op de dag van de onschuldige kinderen het waterfeest gehouden. Wat houdt het in? Iedereen (ook volwassenen!) wanen zich even kind en gooit water naar anderen, met waterbommetjes, met tuinslangen, waterpistolen en emmers maak je anderen nat, dus lekker met water klooien en je mag er anderen mee lastig vallen, je zult er niet voor worden opgepakt, dus Victor en Sandra hebben met andere Colombiaanse kinderen hier in de buurt van het hotel heerlijke watergevechten gehouden. Victor vond het zo mooi dat hij zei dat dit het ultieme feestje was, nog mooier dan zijn verjaardag. We zijn overdag naar het centrum gelopen en we kregen regelmatig een waterbom tegen ons aan, door langsrijdende auto´s of mensen die vanaf balkons of de daken je water toegooien. Natuurlijk was de blonde Esther een gewild doelwit, ik ben redelijk de dans ontsprongen, echter na een wandeling om 17 uur moest ik er toch aan geloven, 20 meter voor het hotel een hele emmer water over me heen, door een volwassen man. Kletsnat! Ook Victor en Sandra zijn meerdere keren kletnat geworden.

Waar Esther en ik wel wat last van hebben (milde vorm hoor) dat is de bekende hoogteziekte. Pasto ligt op ongeveer 2600 meter. Op die hoogte kan je wat ziek worden omdat je lichaam meer rode bloedlichaampjes moet maken door verminderd zuurstof gehalte. 10 jaar geleden hadden we het ook, verdwijnt ongeveer na een week maar vrijdag gaan we al weer terug naar Cali wat lager ligt en de verschijnselen verdwijnen dan ook weer. De verschijnselen zijn: algehele malaise, slecht slapen, trillende vingers, hoofdpijn en vermoeidheid, benen voelen aan alsof je 10 kg mee extra moet sjouwen. Ga je niet zorgen maken hoor, er is prima mee te leven, energie wat doseren en veel drinken. Opvallend dat de kinderen nergens last van hebben, die lopen de hele dag te rennen en te springen alsof ze een voetbalwedstrijd of badmintonwedstrijd hebben gespeelt.

Morgen gaan we met een bus naar een mooi meer in de omgeving van Pasto, lago la Cocha, 10 jaar geleden konden we daar echt niet naar toe vanwege de veiligheid, nu rijden er bussen af en aan en kan je gerust een bus ernaar toe (ongv 45 minuten) nemen, het schijnt heel mooi te zijn.

Vrijdag gaan we dan weer naar Cali om de laatste dagen daar te verblijven, even uitgezocht vandaag dat een busreis daarnaar toe ongeveer 7-8 uur duurt, ook weer dwars door de mooie Andes.

Veel groetjes,

Jan Pieter, Esther, Sandra en Victor

5 Reacties

  1. Anne Jet:
    29 december 2011
    wat een bijzondere ervaring, het dossier is boven water en jullie weten meer. Fijn dat dit goed gekomen is, ook voor later is het van belang.
    Leuk dat verslag van het water ballet, voor herhaling vatbaar in de zomer. Organiseer het in jullie wijk!
    Het zal mooi zijn bij dat grote meer, wat hebben jullie een geweldige tijd in dat mooie land. Nog even genieten van alles. Goede reis door de Andes, liefs, Mam
  2. Ina Kohlenberg:
    29 december 2011
    Prachtig bericht mensen over het leven van Sandra. Zo beleef je dingen die je niet voor mogelijk had gehouden. Vrijdag een mooie lange reis voor de boeg en dan weer terug zijn in Cali om uit te rusten!!
    In Houten is het geen winter; wat regen, wind en zo'n 8 graden. Oud en Nieuw zonder sneeuw of vorst.
    Heerlijk.
    Tot in 2012...............
  3. Arie en Annette:
    31 december 2011
    Lieve allemaal, vandaag is het 31 december 2011, de laatste dag van het jaar, en dan volgt 1 januari 2012. Dan beginnen we weer van voren af aan.
    Jullie hebben dit jaar 2011 op een heel bijzondere manier afgesloten met een bezoek aan de geboortegrond van Sandra en Victor, en met die kennis en ervaring mogen jullie het nieuwe jaar in gaan. Wij wensen jullie daar, voor ons ver weg, een goed jaar toe en natuurlijk heel gauw tot ziens. O ja, ma zegt, schrijf ook nog: 'Blij dat jullie in Cali zijn.'. Groeten Pa en Ma
  4. Ina Karssen:
    31 december 2011
    Lieve allemaal,

    Fijn dat er meer bekend is over Sandra's achtergrond.

    En een goede afsluiting gewenst van 2011.
    Ik moet denken aan het mooie lied dat we zingen als cantorij: God gaat met je mee... ook in 2012.

    hartelijke groet,

    Ina
  5. Toos Crabbendam:
    31 december 2011
    Heel bijzonder om over jullie reis mee te lezen.
    Hartelijke goeten uit Heiloo.